ผีป้าแขก คอยาว

เรื่องหลอน ผีป้าแขก คอยาว

เรื่องเล่าหลอนๆ  ผีป้าแขก คอยาว

ขอเกริ่นเรื่องนิดหนึ่งคะ หมู่บ้านที่เราอยู่นับถือคริสต์  ศพของคนคริสต์จะไม่เผาเหมือนคนอื่น แต่จะใช้วิธีเก็บแทน หรือเรียกว่าเก็บไว้ในคอนโด โดยการทำเป็นห้องเล็กๆหลายชั้นเหมือนคอนโด และอีกวิธีคือ ฝังดิน จึงไม่มีการเชิญวิญญาณแบบคนพุทธ วิญญาณจึงวนเวียนอยู่กับครอบครัว

ผู้สนับสนุน

เริ่มเรื่องเลยจ้า   เรื่องนี้ผ่านมา20กว่าแล้ว...

ป้าแขกเป็นหลานของย่าเรา  ป้าแขกเป็นคนตาโต ผมสั้นดกดำ ขาวสูง นิสัยเงียบๆ ช่วงที่ป้าแขกตาย แกจะไปหาญาติแกทุกคน(เราจำอายุและสาเหตุที่แกตายไม่ได้) 

..บ้านของเราเป็นบ้าน2ชั้น พื้นยกสูง ข้างหลังบ้านเป็นป่าน่ากลัวมากๆ ชั้นบนมีห้องน้ำอยู่ห้องเดียวอยู่หลังบ้านด้วยคะ และบ้านเราก็ติดกับบ้านป้าแขก วันนั้นเวลา3ทุ่มกว่าๆ  อาเราออกไปอาบน้ำข้างหลังบ้านพออาบเสร็จก็รีบเดินเข้าบ้าน

พอปิดประตูบ้านปุปเดินผ่านหน้าต่างเท่านั้นแหล่ะ ได้ยินเสียงคนเดินอยู่ข้างล่าง เดินลากเท้าช้าๆ  อาเอาหน้าตัวเองติดมุ้งลวดมองลงไปเห็นผู้หญิงผมสั้น ใส่เสื้อสีขาวเดินไปเดินมา อาคิดว่าคงเป็นพี่สาวของตัวเองกวาดใบไม้ข้างบ้าน  แต่เอะใจเพราะทรงผมไม่เหมือนกันเลยตะโกนเรียก ขอสมมุติชื่อนะคะ

อา: พี่นาๆ ทำอะไร 

ผู้หญิงเสื้อขาว: ฮือ ฮือ

อา:พี่เป็นอะไร เงยหน้าสิ 

ผู้หญิงเสื้อขาวค่อยๆเงย ดวงตาแดงฉาน ผิวขาวเหมือนกระดาษ เงยหน้าจนเหมือนคอหัก  แล้วก็ทำคอยาวๆเลื้อยขึ้นมาช้าๆ อาเราตกใจจนพูดไม่ออก ขยับตัวไม่ไม่ได้ ดึงหน้าตัวเองที่ติดมุ้งลวดกลับมาไม่ได้อีก หน้าของป้าแขกมาอยู่ตรงหน้าของอาเรา อยู่ใกล้กันแค่มุ้งลวดกั้น ป้าแขกยิ้มกว้างจนน่ากลัว ทำเสียงฮื้อออ แล้วก็พูดว่า คิดถึงเธอจัง....ง

เท่านั้นแหล่ะ อาเราหลุดออกมาได้ วิ่ง100คูณ100เมตรเลยจ้า

หลังจากนั้นป้าแขกก็ไม่ออกมาหลอกหลอนชาวบ้านไปพักใหญ่ จนมาวันหนึ่ง เราเป็นเวรทำความสะอาดห้องนอนให้ย่า ห้องนอนย่าตรงกับประตูหลังบ้านและประตูห้องนอนของย่าจะเป็นประตูมุ้งลวดภายในห้องมีที่นอน2ชุดและมีโต๊ะเครื่องแป้งที่มีกระจกบานใหญ่ๆตั้งอยู่ชิดกับพนังห้อง แต่วางตรงกันข้ามกับประตูมุ้งลวด

เราก็ทำความสะอาดไปช้าๆ ฟังเสียงทีวีดังสนั่นบวกกับเสียงย่าเล่นกับลูกหลานคนอื่นๆทำให้เราไม่ค่อยกลัวเท่าไหร่ แต่ที่น่ากลัวคือประตูหลังบ้านถูกเปิดไว้ อย่างที่บอกข้างต้นว่าหลังบ้านเราเป็นป่าน่ากลัวมาก

ปกติชอบมีเสียงแปลกๆพัดมากับลม แต่วันนั้นกลับไม่มีลมพัดเลย เราเริ่มกลัวรีบๆทำให้เสร็จจนเหลือแค่เปลี่ยนผ้าปูที่นอน ตอนที่เรากำลังเปลี่ยนผ้าปูที่นอนอยู่นั้นตาเราก็มองกระจะโต๊ะเครื่องแป้งที่มันสะท้อนกับประตูมุ้งลวด เห็นลูกกลมๆ ดำๆ ใหญ่เท่าลูกบาส ลอยช้าๆเข้ามาจากประตูหลังบ้าน ลอยตรงมาที่ห้องย่าเรา

เรามองเข้าไปในกระจกให้ชัดๆ จนมันเข้ามาไกลๆเห็นเป็นหัวคน ผมสั้นหน้าขาวปากแดงกว้าง ทำเสียงในคอเหมือนหัวเราะฮี้ๆๆๆ ปากกว้างขึ้นทุกที เราเหมือนคนขาดอากาศหายใจเหงื่อออกเต็มตัว เราค่อยๆหันหน้าไปดูที่ประตูมุ้งลวดนั้น หัวผีก็หยุดกึก...

เราร้องเหมือนคนบ้า ว๊ากกกๆๆๆ ช่วยด้วยผีหลอกๆ ใครก็ได้ช่วยด้วย (บ้านย่าเราจะไม่ชอบให้พูดเรื่องผีเลยไม่ค่อยมีใครสนใจเสียงเราTOT ) ผีมันแกล้งเราหรือมันโง่ก็ไม่รู้ หัวมันไม่ทะลุมุ้งลวด แต่มันกลับเอาหน้าดันมุ้งลวดเอาเป็นเอาตายแบบจะต้องเข้ามาให้ได้ ทำเสียงฟึดฟัดๆ ดันจนประตูจะเปิด เท่านั้นแหล่ะเราหลับตาร้องสุดเสียง

ผี... ย่าช่วยด้วยผีหลอก  

ย่าบอกพี่สาวเรา ไปดูน้องสิมันเป็นอะไร

พี่ : เป็นไรๆๆ ร้องทำไม
เรา : ผี

เราวิ่งออกไปหาย่าตัวสั่นเหมือนไฟซ็อต ช่วงนั้นเราไม่กล้าขึ้นบ้านไปสักพัก

หลังจากที่เราไม่กล้าขึ้นบนบ้านไปสักพักหนึ่ง เพราะมุ้งลวดที่ผีป้าแขกพยามเอาหน้าดันยังมีรอยหน้าป้าแกอยู่

ปัจจุบันนี้ห้องย่ายังติดประตูมุ้งลวดอันนั้นอยู่สร้างความน่ากลัวเวลาเดินผ่าน และป้าแขกก็ไม่มาหลอกญาติๆ อีกเลยเพราะป้าแกมาแบบน่ากลัวเลยไม่มีใครทำบุญให้ และคนคริสต์ก็ไม่ใส่บาตรพระอยู่แล้วด้วย จบเรื่องป้าแขก

ผู้สนับสนุน

เรื่องที่ 2

ย่าเรามีลูก 10 คน ตายไปแล้ว 5 คน หนึ่งในนี้คือป้านิ่ม ป้านิ่มมีลูกชาย 1 คน ป้าอาศัยอยู่ชั้นล่างของบ้าน ก่อนที่ป้านิ่มตายป้านิ่มเป็นโรคมะเร็ง สภาพป้านิ่มน่ากลัวสุด ผมมีอยู่นิดเดียว ตัวผอมมากๆ ลูกตาบุ๋มไปในกระโหลก แก้มตอบฟันยื่นออกมาข้างนอก เนื้อตัวมีแต่กระดูกผิวเป็นสีขมิ้น

พอป้านิ่มตายลูกชายแกก็ถูกเอาไปเลี้ยง ห้องนอนที่ป้านิ่มนอนไม่มีเข้าไปยุ่งตอนมืดยังไม่กล้าเดินผ่าน ทุกคนจะอยู่แต่ในห้องของตัวเอง เพราะถ้าออกมาจะเห็นผู้หญิงผอมๆ นั้งหน้าห้องมองออกไปข้างนอกบ้านหน้าตาขาวเห็นเส้นเลือด

ย่าบอกที่ป้านิ่มออกนั่งมองออกไปข้างนอกเพราะรอลูกชายกลับมาหาแก

อาเราเอารูปหน้าศพป้านิ่มมาแขวนไว้กลางบ้าน เวลาจะต้องเดินผ่านก็วิ่งก้มหน้าถึงเอว ขนาดรูปป้านิ่มตอนยังสาวๆยังน่ากลัว บรื้อออ....แค่คิดว่าจะต้องเดินผ่านอีกก็เสียวไส้ติ่ง

เรื่องที่ 3

เราเป็นคนจิตอ่อนแต่ชอบลองของจะเจอผีบ่อยๆ แต่ก่อนเราอยู่บ้านเช่าหลังหนึ่ง เป็นบ้านปูนทั้งหลังสภาพไม่เก่ามากเหมือนพึ่งทาสีใหม่ แต่ค่าเช่าถูก!!! สภาพภายในบ้านสวยดีมี2ห้องนอน 1 ห้องน้ำและห้องครัวอยู่ในตัว แต่มีคานไม้ใหญ่ๆเก่าๆเหมือนทำเป็นที่ค้ำหลังคาบ้าน ตรงทางไปห้องครัวมีเสาปูนต้นหนึ่งมีผ้าสามสีผูกเต็มไปหมด

ตอนที่อยู่แรกๆไม่มีอะไรผิดปกติพอผ่านมาสักระยะจะเรามักจะเห็นผู้ชายตัวผอมใส่เสื้อสีดำยืนอยู่ตรงเสาที่มีผ้าสามสีผูกอยู่เป็นประจำ แต่จะเห็นแค่แปบเดียว

มีครั้งหนึ่ง ยืนล้างจานอยู่หลังบ้านเราเห็นชัดๆเลยว่าผู้ชายมายืนข้างหลังเรา สักพักก็หายไป แต่คานไม้กลางบ้านมักจะมีเสียงเอื้ยดๆ เลยให้เจ้าของบ้านมาดูเผื่อมันจะพังลงมาแต่เจ้าของบ้านบอกไม่เป็นไรหรอกๆ เราก็ไม่ติดใจอะไรเค้าไม่มาดูก็ช่างเค้า

จนอยู่บ้านนั้นมาเกือบปีก็เราเริ่มเห็นผู้หญิงเดินเข้าออกห้องนอนของเรา บ่อยครั้งที่เราจะนั่งเป่าผมกลางบ้านถ้ามองขึ้นไปจะตรงกับคานไม้พอเรานั่งเป่าผมปุบ จะมีเสียงเอี้ยดดดยาวๆ เราเงยหน้ามองทันทีเห็นเป็นเห็น

เป็นแบบนี้หลายครั้งแต่ก็ไม่เห็นมีอะไร จนมาวันหนึ่ง เรานอนเปิดประตูห้องกำลังเคลิมๆ ได้ยินเสียงเอื๊ยดด เรามองไปที่คานไม้ เห็นผู้หญิงผมยาวนั่งบนคานไม้

หลังงอติดกับหลังคาบ้าน แกว่งขาไปมาบนคานไม้ดังเอี้ยดๆๆ ผู้หญิงค่อยหันหน้าหาเราสักพักก็หายไป
แต่ก็ไม่เคยมาหลอกแบบน่ากลัวๆเราอยู่บ้านหลังนั้นได้2ปีจริงอยากจะอยู่นานๆแต่แมลงสาบเยอะเกินไป 555

เราเคยไปถามคนที่เคยอยู่บ้านหลังนี้มาก่อน เค้าเล่าว่า บ้านหลังนี้เจ้าที่แรงคานไม้นั้นเป็นเสาตกมัน
แต่ไม่รู้ที่มาของผู้ชายผ้าสามสี ก่อนที่เรามาอยู่ชอบมีเด็กๆ ขี่จักรยานมาเล่นหน้าบ้านบางคนก็เอาตาส่องหน้าต่างจนเจอดีเห็นคนเดินเต็มบ้าน เดินผ่านกันไปมาเท้าไม่ถึงพื้น เวลาวันพระจะมีหมามาหอนหน้าบ้านทุกครั้ง

เครดิตเรื่องเล่าจากกระทู้ ผีป้าแขก คอยาว ของคุณ สมาชิกหมายเลข 3821020